- غالیه خط
جوانی که موی روی لبش نورسته و سیاه باشد، برای مثال آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی / گردون ورق هستی ما درننوشتی (حافظ - ۸۷۰)
معنی غالیه خط - جستجوی لغت در جدول جو
- غالیه خط (یَ / یِ خَ)
آنکه ریش او مشکین و سیاه باشد:
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
نظامی.
آن غالیه خط گر سوی من نامه نوشتی
گردون ورق هستی من درننوشتی.
حافظ
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
نظامی.
آن غالیه خط گر سوی من نامه نوشتی
گردون ورق هستی من درننوشتی.
حافظ
- غالیه خط
آنکه موی سبلتش سیاه باشد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه بوی غالیه می دهد، برای مثال من و آن جعدموی غالیه بوی / من و آن ماهروی حور نژاد (رودکی - ۴۹۵)
آنکه غالیه بساید، غالیه ساینده، برای مثال باد صبح از نسیم نافه گشای / بر سواد بنفشه غالیه سای (نظامی۴ - ۷۱۳) برای مثال مگر تو شانه زدی زلف عنبر افشان را / که باد غالیه سای است و خاک عنبربوست (حافظ - ۱۳۰)
(بِرْ)
لغت نامه دهخدا
غالیه سای. رجوع به همین مدخل شود:
مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست.
حافظ
مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست.
حافظ
(بِرْ کُ نَنْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
خورندۀ غالیه. خورندۀ سیاهی. صفت قلم که مرکب خورد در این شعر:
بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهید
پس به دستش قلم غالیه خور باز دهید.
خاقانی
بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهید
پس به دستش قلم غالیه خور باز دهید.
خاقانی
(یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
غالیه بوی. رجوع به غالیه بوی شود:
بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست.
سعدی
بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست.
سعدی
(بِرْ)
لغت نامه دهخدا
غالیه بار. آنچه بوی خوش دهد: نفحات گلزارش غالیه بخش زلف عروس. (ترجمه محاسن اصفهان ص 28)
